Ψηλότερα από το τραμπολίνο δεν γίνεται
Προερχόμενο από το τσίρκο, το πιο σύγχρονο άθλημα των Ολυμπιακών Αγώνων είναι σαφώς και από τα πιο εντυπωσιακά
Oι αναπηδήσεις πάνω στο κρεβάτι αποτελούν ένα από τα πρώτα παιχνίδια των μικρών παιδιών. Τα χαμόγελα και οι φωνές τους δείχνουν πόσο πολύ απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Και αυτό που κάνουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία από τις πιο βασικές -και πιο απλές- ασκήσεις του τραμπολίνο. Το άθλημα, το οποίο από το τσίρκο βρέθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων, στη διοργάνωση του Σίδνεϊ. Η προέλευση του νεότερου σε ηλικία ολυμπιακού αθλήματος συνδέεται με το τσίρκο. Το ίδιο και η ονομασία του, η οποία καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου.
Νονός του κρεβατιού με τα ελατήρια φέρεται να είναι ο Ντι Τραμπολίν, ο οποίος σκέφτηκε ότι το δίχτυ που προστάτευε τους ακροβάτες κατά την πτώση τους, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως όργανο. Ετσι μείωσε το μέγεθος του διχτυού και ο καθένας από τους ακροβάτες είχε τη δυνατότητα να προσφέρει το δικό του σόου. Την πατρότητα του τραμπολίνο διεκδικούν επίσης και οι Εσκιμώοι, που πηδούσαν σε δέρματα θαλάσσιου ελέφαντα.
Τη δεκαετία του 1930, οι Αμερικανοί Τζορτζ Νίσεν και Λάρι Γκρίσγουολντ, μέλη της ομάδας γυμναστικής του πανεπιστημίου της Αϊόβα, χρησιμοποιούσαν μεταξύ άλλων ένα είδος τραμπολίνο, ένα δίχτυ με τις άκρες καρφωμένες σε πασσάλους για την προπόνησή τους. Μέσα στα επόμενα χρόνια, το τραμπολίνο απέκτησε φίλους σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Αγγλία, στη Γερμανία και στη Ρωσία, ενώ το 1964 ιδρύθηκε η διεθνής ομοσπονδία του αθλήματος. Το 2000, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, επίσημος καλεσμένος των διοργανωτών ήταν ο Τζορτζ Νίσεν, ο οποίος σε ηλικία 86 ετών είδε το άθλημά του να καθιερώνεται. Ολοι οι αθλητές που κατέκτησαν μετάλλια μετά την απονομή πλησίασαν τον γηραιό Αμερικανό προκειμένου να του σφίξουν το χέρι. Το τραμπολίνο κερδίζει τα παιδιά από την πρώτη αναπήδηση που θα κάνουν. Οι προπονήσεις μοιάζουν γι’ αυτά με παιχνίδι. «Η κατάλληλη ηλικία για να ασχοληθεί κάποιος με το τραμπολίνο είναι από 5-6 ετών. Σιγά σιγά γυμνάζει τη φυσική του κατάσταση, την ευλυγισία και τη δύναμη, ενώ μαθαίνει να ελέγχει το σώμα του σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται. Στα πρώτα δύο χρόνια το παιδί γυμνάζεται με κάποιες αναπηδήσεις, στη συνέχεια κάνει στροφές, ενώ μετά τα επτά, είναι σε θέση να πραγματοποιήσει ολόκληρες περιστροφές. Τα μικρά το βλέπουν σαν παιχνίδι, ως άθλημα είναι ευχάριστο γιατί δεν είναι επίπονο», δήλωσε στην «Κ» ο προπονητής του Παλμού Καβάλας, Δημήτρης Τσακαλίδης. Οι εντυπωσιακές αναπηδήσεις και τα ακροβατικά των αθλητών προϋποθέτουν πολύωρες προπονήσεις. Φυσικά, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί όταν γίνεται χωρίς την καθοδήγηση έμπειρου προπονητή και σε χώρους που δεν διαθέτουν ασφάλεια κρύβει κινδύνους. «Μπορεί ως άθλημα να φαίνεται επικίνδυνο, αλλά αυτό ισχύει μόνο για τις περιπτώσεις που γίνεται ανεξέλεγκτα. Οταν οι προπονήσεις γίνονται από εξειδικευμένους προπονητές δεν υπάρχουν κίνδυνοι», υπογραμμίζει ο Δημήτρης Τσακαλίδης.
Τα βασικά του αθλήματος
Το τραμπολίνο είναι ένα όργανο γυμναστικής που αποτελείται από ισχυρό ύφασμα ή νάιλον που απλώνεται πάνω σε μία ατσάλινη επιφάνεια με σπειροειδή ελατήρια, τα οποία βοηθούν τον διαγωνιζόμενο να φτάνει έως και επτά μέτρα ψηλά. Το πλάτος του είναι
Hμερομηνία : 1/11/08
Copyright: http://www.kathimerini.gr
