Η νεκρή κοπέλα στη ληστεία του Βύρωνα ήταν θύμα αναμενόμενο. Από καιρό. Οταν οι ένοπλες ληστείες δεν αναγγέλλονται καν ως ειδήσεις, όταν κουμπουροφόροι ληστές χτυπούν ψιλικατζίδικα για μερικά κατοστάρικα και μια χεριά κάρτες κινητών, τότε ο πυροβολημένος, ο νεκρός, είναι θέμα χρόνου.
Η αποτελεσματικότερη λειτουργία της αστυνομίας ασφαλώς θα απέτρεπε την έξαρση του εγκλήματος. Η δυσλειτουργία της όμως, φοβόμαστε, δεν οφείλεται σε πρακτικούς λόγους μόνο. Βεβαίως η αστυνομία διαθέτει περίπου τέσσερις χιλιάδες άνδρες εντός Αττικής για φύλαξη πολιτικών προσώπων και δημόσιων λειτουργών, για φύλαξη κτιρίων και γραφείων, για φύλαξη ιδιωτών που θεωρούνται στόχοι τρομοκρατών. Αυτή η δύναμη, που παρκάρει σε γραφεία και μερτσέντες, λείπει ασφαλώς από τους δρόμους, από τον ζωτικό κοινωνικό χώρο. Αυτή η δύναμη, αποτρεπτική των κουμπουροφόρων, έχει αφαιρεθεί από τους πολίτες.
Βεβαίως το αστυνομικό σώμα υποφέρει από διοικητικές αγκυλώσεις, ρουσφετολογία και κομματοκρατία, από ελλιπή εκπαίδευση, από χωροφυλακίστικη νοοτροπία και έλλειψη πολιτικής καθοδήγησης. Υποφέρει από πολλά. Αλλά όσο και ικανή να είναι η αστυνομία, δεν αρκεί για να εξαλείψει το έγκλημα, δηλαδή τα γενεσιουργά αίτια του εγκλήματος.
Η έξαρση του εγκλήματος οφείλεται σε γενικότερη απορρύθμιση του δημοκρατικού κράτους και σε κοινωνική εξαχρείωση. Η ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών και προσφύγων, οι άθλιες συνθήκες ζωής των αλλοδαπών εργαζόμενων, οι εντεινόμενες ανισότητες, η γενικευμένη αίσθηση ατιμωρησίας πολιτικών προσώπων και δημόσιων λειτουργών, η υπερχειλίζουσα κρατική διαφθορά, η αναξιοπιστία των θεσμών, η περιφρόνηση του κοινού αισθήματος δικαίου από την επιλεκτική ολιγωρία διωκτικών και δικαστικών αρχών, όλα αυτά μαζεμένα, σε μια μεγαλούπολη με καινοφανείς μητροπολιτικούς χαρακτήρες, γεννούν πληθωρικά το κοινό έγκλημα.
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μόνο αστυνομική. Η πολιτική κοινωνία, το δημοκρατικό κράτος, ό,τι απομένει ζωντανό και υγιές, οφείλουν τις δικές τους απαντήσεις. Είναι ζήτημα δημοκρατίας.
